Wspólnota Paschy Tu i Teraz

2022.04.30.  Sobota
13 dzień oczekiwania na Pięćdziesiątnicę.
Dz 6,1-7
J 6,16-21

Uczniowie Jezusa mają do Niego ciągłe pretensje.
A to, że nie pozwala im spać,…a to,że ma im przydzielić dobre miejsca w nowym rządzie,….a to „myśmy się tego nie spodziewali po Nim”,…za wcześnie odszedł,…za późno przyszedł,….zezwolił na zdradę,…

Dziś jest dokładnie tak samo.
Tak łatwo się usprawiedliwiamy, że tego nie widzimy.

Wzburzone odmęty morza to obraz zła w naszym życiu. Wpatrzeni w odmęty swego życia, bardzo się boimy i chcielibyśmy mieć przy sobie kogoś, kim moglibyśmy sterować według własnego widzenia rzeczy, aby nie było czego się bać.

Jezus przyszedłby na czas i Łazarz by nie umarł…..
Każdy by został uzdrowiony…..
Uczniowie w imię miłości wzajemnej nie kłóciliby się o miejsca w nowym rządzie….
Wspólnota owładnięty Duchem św nie byłaby podzielona przez zazdrosne szemranie….
Znalibyśmy czas i miejsce…

Jezus zmartwychwstały dziś mówi:
Patrz na Mnie.
Jestem idącym w twoim kierunku.
Zawsze.
Nie bój się Mnie i tego, co ma się stać.
Nawet nie zauważysz, kiedy twoja łódź dobije bezpiecznie do brzegu.

Tylko
Patrz na Mnie.

gn

gn

2022.04.28. Czwartek
11 dzień oczekiwania na Pięćdziesiątnicę.

Pytałam siebie całkiem niedawno, co zostawiam, porzucam w Egipcie?
Z czego ma mnie wyzwolić, wyprowadzić Jezus?

Co różni niewolnika od człowieka wolnego?

Doświadczenie władzy.
Niewolnik nie należy do siebie.
Nie ma władzy nad sobą.
Nie ma władzy nad swoim życiem.
Nie może sam decydować o sobie..

Człowiek wolny jest świadomy tego, że ma władzę.

1. Czas.
Odliczanie Omeru jest codziennym ćwiczeniem panowania nad wypełnieniem czasu.
Każdy ma czas.
Kłamstwem jest usprawiedliwianie się, że nie mam czasu.
Mam.

2. Waga.
Problem leży w wartości tego, na co chcę ten czas przeznaczyć.
Co jest tak ważne, ile waży dla mnie, że na coś poświęcam lub nie oddaję swego czasu i siebie.

Ile waży u mnie spotkanie osobiste z Bogiem?
Ile waży u mnie spotkanie z Bogiem we wspólnocie?
Ile waży myślenie o tym, jak i czym mogę więcej służyć innym?

Więcej niż…. Praca?
Więcej niż posiadanie…pieniędzy, zabezpieczeń?
Więcej niż….wygoda?
Więcej niż…. Rozrywka?
Więcej niż……trudności, kłody pod nogami?

Czy mniej?
……………………….
Mniej niż…………..

Uczniowie Jezusa zdobywali formację 3 lata.
Mieli czas.
Uczyli się swojej wolności oczekując na obietnicę Ducha Św.
Mieli czas.
Potem już było tylko z górki…
1. Zabroniono im surowo głosić i działać.
2. Napełnili nauką Jezusa i Jego zmartwychwstaniem całą Jerozolimę.
3. Ich odważna odpowiedź wywołała jeszcze większy gniew, złość i groźby.
4. Oni się tym nie przejęli, nie przestraszyli, że mogą nie tylko wiele stracić ale nawet życie.
Dzisiaj, teraz…
Mieli czas.
Znali wagę.

„Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkimi,
a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia.

Kto z nieba pochodzi, Ten jest ponad wszystkim.
Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.
Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.

Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a z niezmierzonej obfitości udziela /mu/ Ducha.”

Czas i waga świadczą o tym, czy pochodzę z nieba czy z ziemi.
Czy moje myślenie, wartościowanie i wybory są „po ludzku”, czy „po Bożemu”?
Czas i waga świadczą o tym, czy jestem nadal niewolnikiem (czego?………),
Czy zostałam wyzwolona przez Jezusa.
I jestem wolna.
I wdzięczna.
I mi zależy.
I nic mnie nie powstrzyma.

„Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni.”

Ps.
„Dla Apostołów głoszenie Ewangelii nie jest jakimś dodatkowym zajęciem obok wielu innych, ważnych zadań. Głoszenie Ewangelii to ich życie!
Zakazać im tego to tak, jakby im powiedzieć: przestańcie oddychać!. Prawdziwą śmiercią nie jest dla nich ta, do której mogą doprowadzić intrygi Sanhedrynu. Umarliby dopiero wtedy, gdyby przestali głosić Ewangelię. Kto uwierzy ich słowu i zaufa Bogu, odnajdzie życie wieczne.

Przemysław Ciesielski OP

Iz 49,1-6
Ps 71,1-6.15.17
J 13,21-33.36-38

Coraz bliżej do Paschy. Tej Paschy.
Chodzili razem do Jerozolimy na to święto a potem wracali.
Ale teraz będzie inaczej.
Tak zadecydował Jezus.
Jest z uczniami. Przygotowuje ich.
A oni jak zwykle nic nie rozumieją.

Iz 42,1-7
Ps 27,1-3.13-14
J 12,1-11

Jezus jest w domu Marii, Marty i Łazarza w Betanii.
Dla nas, ludzi zachodniej kultury, przyzwyczajonych do innych postaw religijnych, jej zachowanie jest szokujące i niezrozumiałe.
Nasuwa się też pytanie:
Po co trzymała w domu tyle drogocennego olejku nardowego? Przecież już raz namaściła brata do grobu.
I dlaczego w tak dziwny sposób go użyła?

Żeby coś z tego pojąć, trzeba się trochę cofnąć w czasie.
Łazarz, brat Marii i Marty choruje. Siostry wysłały do Jezusa wiadomość, że choruje ten, który jest dla Jezusa bardzo bliski. Czekają z niecierpliwością jak na ostatnią deskę ratunku.....a On nie nadchodzi.
Nietrudno wyobrazić sobie te pełne napięcia chwile, gdy ktoś choruje i zbliża się do momentu śmierci a jego bliscy szukają pomocy, modlą się, aby Bóg go uzdrowił.

Ez 37,21-28
Jr 31,10-13
J 11,45-57

Dziś bolesne pytanie kołacze mi do umysłu i serca.
Czy Ofiara Jezusa jest nieskuteczna?
Czy sakramenty są nieskuteczne?
Dlaczego?

Czytam Ezechiela, który opisuje czas dzisiejszy, nasze „dziś” i mam wrażenie, że to dotyczy jakiegoś „ jutra”.

Patrzę na nasz kraj, na  moją parafię, na wspólnotę...., na człowieka.
Ileż tam podziałów, ileż królestw i królów.

Nie umiem przyjąć w całości Bożego orędzia zbawienia, czy nie chcę?
Biorę po kawałku, co mi pasuje do moich poglądów, byle nie zmieniać swego stylu życia?

Ez 18,31
„Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy i utwórzcie sobie nowe serca i nowego ducha”.

Odrzucić wszystkie grzechy, to rozumiem, to moje zadanie.
Ale jak mam sama utworzyć w sobie nowe serce i nowego ducha?

Jr 20,10-13
Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 6-7. 8 i 11
J 10,31-42

Porwali za kamienie
i
chcieli Go ukamienować.

Za co?
Karmił ich.
Uzdrawiał.
Uwalniał.
Uczył się modlić.
Chodzić po wodzie.
Być świadkiem....

Za to Kim był.
Synem cieśli z Nazaretu.
Synem Miriam, która żyje pośród nas.
Synem Bożym.
Synem Najwyższego.
Ja jestem.

Jezus się odkrywa.
Odkrywa Tajemnicę.
Wyjawia ją pod osąd poglądów, „uważam że”, „myślę że”, „ wydaje mi się”.....
Oskarżam.

Jezus się odsłania.
Na oszczerstwo.
Na knowania.
Podjudzania.
Nienawiść.
Nie uwierzyli.
Porwali za kamienie.

Jeszcze nie czas.
Jeszcze.

Odszedł nad Jordan.
Zatoczył krąg misji.
To tu Jan dał o Nim świadectwo.
Mówił prawdę.
On jest Prawdą.

Błogosław duszo moja Pana.
Wytrzymaj jeszcze trochę.

Dopada mnie znużenie, „zmęczenie materiału”?
Niewierność, słabość.
Dlaczego teraz?

Tak ma być.
Bo jest coraz bliżej „ ta godzina”.
Wszystko jest łaską.

Otoczona przemożną Łaską, nadal pozostaję małym Robaczkiem....

gn

Iz 7, 10-14
Ps 138 (137), 1b-2a. 2b-3. 7e-8
Hbr 10, 4-10
Łk 1, 26-38

Usłyszałam kiedyś od młodego, zbuntowanego racjonalisty: Bzdury. Kto dziś jeszcze wierzy w poczęcie człowieka bez udziału mężczyzny!
A Jezus miał przecież braci, więc o jakim dziewictwie mówimy!

A ja?
Czy umiem wytłumaczyć Zwiastowanie?
Tak bardzo przyzwyczailiśmy się do prawd Bożych, że już nas w niczym nie zadziwiają, a Miriam zdumiały. ...
Co odpowiesz dziś współczesnemu światu, racjonalnemu do bólu?
„Bo tak i koniec”?
Słyszę już ten rechot wokoło.
Też słyszysz?

Zwiastowanie jest znakiem od Boga. Jest znakiem wypełnienia obietnicy danej domowi Dawida.  Tron Dawida będzie trwał na wieki dzięki jednemu potomkowi, jednemu Człowiekowi.  On się narodzi. Nie będzie półbogiem. Będzie podobny do matki, będzie miał przodków, dziadków, pradziadków aż do samego wielkiego Dawida. (Do tej pory wszystko Ok)
A Jego matką będzie Dziewica i taką pozostanie do końca życia.
Skąd, jak, dlaczego?
To nie bzdury?

Dn 3,14-20.91-92.95
Ps Dn 3,52-56
J 8,31-42

Co mnie dziś porusza?
Pewność.
Bez cienia wątpliwości.
I gotowość na utratę wszystkiego ze względu na jedną wartość.
Bez lęku o przyszłość.

Jak na jeńców uprowadzonych do Babilonu, trzej młodzieńcy izraelscy Chananiasz, Miszael i Azariasz, wygrali los na loterii. Wraz z Danielem przewyższali inteligencją dworzan i doradców królewskich i dlatego weszli w dobre stosunki z samym królem. Otrzymali babilońskie imiona,  bo żydowskie nie pasowały do funkcji zwierzchników miast na prowincji.
Niezła niewola.
To nie Egipt z przymusową, ciężką pracą....
Zaszczyty, władza i bogactwo.
Niejeden chciałby w takiej niewoli zostać na zawsze.
Powoli zaciera się wspomnienie o korzeniach wyrwanych z ojczystej ziemi. Przecież nie przyszli do Babilonu z własnej woli. Zostali brutalnie deportowani.

Co byśmy im w tym momencie powiedzieli?
Ależ Bóg się wami opiekuje. Nawet w niewoli jest wam lepiej niż w ojczyźnie, lepiej niż niejednemu wolnemu Babilończykowi....