Pragnienie Słowa Bożego rozbudził we mnie Pan..
Pragnę przedstawić artykuł ks. W. Lewandowskiego co do wypowiedzi kard. Saraha oraz wypowiedzi papieża Franciszka. Ponieważ w naszym programie podstawowym (WLiS) liturgia zajmuje bardzo ważne miejsce to polecam uwadze powyższy artykuł. (jn) Sakrament wieluBy sakrament miłości nie stał się okazją do manifestowania wrogości i pogardy, a dyskusja o reformie miejscem dominacji jednego klanu nad drugim. Śledzący uważnie przemówienia Franciszka i wypowiedzi kardynała Roberta Saraha mogą dojść do wniosku, że między nimi toczy się jakaś cicha wojna. Z jednej strony deklarujący niepodważalność reformy liturgii papież, z drugiej mówiący o toczącej się walce prefekt Kongregacji. Jednak pozory mylą, a ewentualne różnice dotyczą rozłożenia akcentów.
Po uroczystości Wniebowstąpienia Pana Jezusa wiele pytań pojawiło się w moim sercu. Większość z powodu pytania o to czym jest niebo, gdzie jest, jak odległe od moich wyobrażeń, czy w ogóle osiągalne?
Jezus w czasie wieczerzy z Dwunastoma, których sobie wybrał i umiłował, umył uczniom nogi na znak wielkiej miłości i oddania. Patrzy na nich i zapowiada za Dawidem z Ps 41: „ Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swą piętę”. (J 13,18) Kiedy kończy się już „droga ku Jerozolimie”, czyli ku wypełnieniu zamysłu zbawczego Boga, Jezus jest otaczany coraz ściślej kordonem nienawiści ludzi, którzy chcą Go wydać i zabić. Są wśród nich obrażeni i oburzeni faryzeusze, są sumienni uczeni w Piśmie. Dla nich ten Jezus nie pasuje do ich wizji Mesjasza. Jest za wielki, idą za Nim rzesze ludzi, zmniejsza się ich znaczenie jako przywódców narodu. Muszą się Go pozbyć. Ale z nimi Jezus nie jadł chleba. Im nie będzie dane Go wydać. Jezus spożywa chleb z najbliższymi, ze swoimi. Po swoim zmartwychwstaniu też będzie z nimi jadł chleb i rybę. Kto spożywa chleb razem z Jezusem we wspólnocie, dzieli życie tej wspólnoty ze względu na Niego.
Komu dziś pieje kogut. (J 13,21-33.36-38) Dziś jest dzień wielkiego dramatu. Jezus zaprosił na ucztę Dwunastu, tylko Dwunastu. Wybranych i umiłowanych. Ale to nie jest jakaś elita, którą Jezus wywyższa nad innymi uczniami. To dwanaście pokoleń Nowego Izraela. My wszyscy. Ja też.
Betania leży blisko Jerozolimy. Z drugiej strony Góry Oliwnej. To już ostatni nocleg przez wkroczeniem do Świętego Miasta. Tyle razy wchodził do niego świętować Paschę z rodzicami, z uczniami. Teraz będzie inaczej. Teraz będzie to nie Pascha Izraelitów z Egiptu, nie baranek zabity, którego krew ocalała od śmierci, nie wody Morza Czerwonego, nie kamienne tablice, nie obietnica. Skończył się czas obietnicy. To, co było zapowiedzią, Teraz się wydarzy, Tu w Jerozolimie. Rozpoczyna się Jego Pascha, w której wyprowadzi na zawsze z niewoli grzechu, zła i śmierci swój Lud. Jego wylana dobrowolnie Krew oczyści ich z nieposłuszeństwa, niewierności i obojętności wobec Boga. Przejdą suchą nogą na drugą stronę życia mocą mieszkającego w nich Jego Ducha. Wieczne Przymierze z Ludem będzie wypisane nie na kamiennych tablicach a na sercach bijących miłością do Boga.
Jezus usiadł na górze, aby nauczać. Wokół rozsiedli się głodni ludzie. Ludzie pragnący zaspokoić różne swe potrzeby: jedni, by słuchać, drudzy, by doznać uzdrowienia, inni, by mieć co donosić na Niego. Jezus spojrzał po twarzach uczniówi i powiedział: "Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych." /fot. druzynamarcina.blogspot.com/
(Ef 6,10-20) Czytając słowo Boże z dzisiejszej liturgii (czwartek, 27.10.16)
Za surowością często kryje się podwójne życie, zniewolenie przez Prawo. Bóg natomiast obdarza wolnością, łagodnością, dobrocią – powiedział Ojciec Święty podczas porannej Eucharystii w Domu Świętej Marty. W swojej homilii papież nawiązał do czytanego dziś fragmentu Ewangelii (Łk 13,10-17), mówiącego o uzdrowieniu przez Pana Jezusa pewnej kobiety w szabat, co spowodowało oburzenie przełożonego synagogi, oskarżającego Go o naruszenie Prawa Pańskiego.
,,Pan cię strzeże On twoim cieniem Ewa |
- Papież: Diabeł ma dwa potężne rodzaje broni
- Szczęśliwi ludzie. (Ps 84, 5)
- Papież mówi, co to właściwie jest ewangelizacja
- ,,Któż bowiem z ludzi rozezna zamysł Boży albo któż pojmie wolę Pana?” - echo z Święta Wspólnoty
- Czuwajcie. Pan wasz przychodzi. (1 Kor 1,1-9; Mt 24,42)
- Co robisz dziś pod drzewem figowym? (J 1, 43-51)
- Chwila dźwięczącej ciszy. (1 Krl 19,9a.11-16)
- Dziś spadnie deszcz.
- Po olej do głowy. /1/
- Pięćdziesiątnica