Wspólnota Paschy Tu i Teraz

 
Dn 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62
Ps 23,1-6
J 8, 1-11

Dwie kobiety.
Obie przyłapane, oskarżone, czekające na wyrok śmierci.
Rozglądają się po zgromadzonych i nie widzą nikogo, kto by stał po ich stronie.
Nawet małżonek Zuzanny, bogaty, poważany członek społeczeństwa w niewoli babilońskiej, milczy wobec oskarżenia starców sędziów.
Dlaczego? Nie znał swojej żony?
Dlaczego aż tak boją się wszyscy dwóch starców i ich oskarżenia?
Boja się nie starców, ale urzędu sędziowskiego.
A dwaj sędziowie (to jak uczony w Piśmie, faryzeusz i sędzia w jednym) patrzą na Zuzannę i są pewni mocy swoich oskarżeń i wyroku.

Imię Zuzanna po hebrajsku znaczy lilia. To od Zuzanny ten piękny, biały kwiat otrzymał znamiona czystości i niewinności. (Maryja w scenie Zwiastowania często jest przedstawiana z białą lilią.)
Zuzanna wie, że jest niewinna. Woła o sprawiedliwość.
Boga i ludzi.
I zostaje wysłuchana.
Ma swojego obrońcę.

Druga kobieta nie ma imienia.
Jej imieniem jest jej profesja.
Jest w sytuacji beznadziejnej. Złapana w pułapkę przez tych, co może po cichu korzystali z jej, albo jej koleżanek, usług, patrzy w ziemię.
Wie, że jest winna.
Milczy.
Nie domaga się głośno niczego.
Głośno wyroku domagają się jej oskarżyciele.
Patrzy w ziemię i widzi, jak strużki jej krwi w nią wsiąkają.
Na piasku coś zaczęło się pojawiać i wszyscy ucichli, a potem zaczęli odchodzić.
Dopiero wtedy nieśmiało podniosła wzrok.
Ujrzała swego obrońcę.
Obrona jej nie polegała na sprawiedliwości ale na miłosierdziu.

Sprawiedliwość „oko za oko, ząb za ząb”, szczególnie dodana do niesłusznego, fałszywego oskarżenia, nie jest wcale obca nam, uczniom Jezusa.
Czy to źle domagać się sprawiedliwości?
Przecież Jezus takich pobłogosławił na Górze Błogosławieństw i nazwał ich szczęśliwymi ze względu na nagrodę...
Bez tego domagania się przez wieki, nie bylibyśmy w tym miejscu, gdzie jesteśmy. Całkiem niedawno zostało zniesione feudalne niewolnictwo popierane przez Kościół......