Wspólnota Paschy Tu i Teraz

Jonasz był nieposłuszny Bogu. Uciekał od życia według własnego powołania. Jego powołaniem było głoszenie nawrócenia Niniwie.

Doświadczył trzech dni życia w śmierci.

A potem śmierć go wypluła z powrotem, aby mógł wykonać misję. Jonasz dostał drugą szansę.

Czego musiał dokonać Bóg, aby Niniwa mogła dostać swoją szansę?

Na kim bardziej zależało Bogu?

Na Jonaszu, czy na Niniwie?

Mleko się rozlało.

Wieść się rozeszła. Wieść nie o tym, że zbliża się Jonasz, ale tych Trzech Dniach.

Jonasz nadal nie jest przekonany. Jego te trzy dni nie przekonały.

Idzie i głosi, ale tak jakby mówił: zobaczysz, i tak z tego nic nie będzie....

Dla Niniwy Znak Trzech Dni to wielkie wydarzenie. Odpowiedzieli na nie. Nie na wołanie Jonasza. Na Znak.

Ileż jest Bożych znaków codziennie, których nie zauważam?

Nie doceniam?

Ileż jest wezwań, na które nie odpowiadam?

Odkładam na trzy dni?

Uciekam?

Codziennie narzekam, że brak mi znaku...., aby się nawrócić.

Codziennie narzekam na innych, że mi przeszkadzają żyć....

Codziennie połyka mnie wielka ryba ciemności, lęku, buntu, zniechęcenia, przerażenia wieściami ze świata, mojego świata ....

Nie mogę wzbić się w niebo?

Może sama utrącam sobie skrzydła, albo pozwalam na to innym...?

Nie mogę wzrosnąć, zakwitnąć, pokazać całe swoje piękno?

Może sama chowam się do cienia, pod ziemię?

Żaden inny znak nie będzie mi dany.

Oprócz Znaku Trzech Dni.

Znakiem nie jest sytuacja Niniwy. Ich możliwości życia.

Znakiem nie jest charakter i chęci Jonasza.

Znakiem dziś dla mnie jest .....

I co ja dzisiaj z tym zrobię?......????????????

????????????❤️

„Błogosławieni są ci, którzy słuchają słowa Bożego i są mu posłuszni.”

„Oficjalna religijność zazwyczaj sprowadza się do wytknięcia błędu, a potem wybaczania winy. Jest to bardziej zarządzanie grzechami niż proklamowanie wizji pełni człowieczeństwa, które sięga poza życie doczesne.

Ego zasklepia się wokół problemów.

Duch skupia się i jest poruszany poczuciem sensu.” O. R Rohr „poruszyć światem”