Wspólnota Paschy Tu i Teraz

Aby widzieć, trzeba otworzyć oczy! Wróciliśmy z "VIII SYMPOZJUM INSTYTUTU PALLOTTIEGO", które odbyło się w Konstancinie k/Warszawy w miniony weekend. Poproszono nas o przygotowanie oprawy muzycznej podczas Eucharystii. Dlaczego o tym wspominam - nie dlatego, żeby się chwalić, ale dlatego, że ta posługa wymusza konieczność odwrócenia się w kierunku na KOŚCIÓŁ.

Zrozumiałem, że chcąc dostrzec coś więcej, niż tylko to co sam dobrze wiem, doświadczyć Boga w nowych okolicznościach życia, odnaleźć KOMUNIĘ z Tymi, których widzę pierwszy raz. Muszę się odwrócić /od swoich przyzwyczajeń, pewników, które ja najlepiej wiem/ i otworzyć oczy /nie mętne i znudzone, przyzwyczajone setny raz oglądać to samo/ głodne nowych obrazów, nowych twarzy, nowych relacji. Przez to wszystko chce do nas przemawiać Bóg, chce pokazać nam BOGACTWO SWOJEGO KOŚCIOŁA. Kościoła, który  jest PRZEBOGATY i im dłużej w NIM żyję tym bardziej mnie zaskakuje. Miewamy niekiedy pokusy - nasza droga do Pana jest najwspanialsza! (Lenin myślał podobnie i umarł!!)

Boża ekonomia jest inna, nie droga jest ważna, tylko Jezus z którym tam się spotykamy. Każde tego rodzaju zjazdy są ŚWIĘTEM KOŚCIOŁA. Trwaniem STROJNEJ OBLUBIENICY przed swym OBLUBIEŃCEM i tym razem było podobnie. Otwartość, radość z przebywania razem, dostrzeganie śladów Boga /niekiedy w drobnych rzeczach/ - pomagały nam w tym listy św.Wincentego do przyjaciół i darczyńców, z których emanowała Jego miłość do Boga i troska o KOŚCIÓŁ.

W codzienności zdaje nam się, że nic wielkiego nie dostrzegamy, ale to nie znaczy , że się nie dzieje! Spotykamy fantastycznych ludzi, jesteśmy światkami spotkań, powstawania relacji. W TYM WSZYSTKIM I PRZEZ TO CHCE DO NAS MÓWIĆ BÓG, ale muszę się odwrócić / od swojej "jedynie słusznej"/ drogi i otworzyć oczy wtedy dopiero zobaczę KOCHAJĄCEGO BOGA I PIĘKNY ZAPATRZONY W NIEGO KOŚCIÓŁ. Chwała Panu!

pch

Moim doświadczeniem tego wyjazdu było spotkanie ze świętością w ludzkim obliczu Pallotiego. Jest to najbardziej ludzki święty, który widział Boga w każdym człowieku i umiał zaradzić jego potrzebom.Chwała Panu za takiego świętego!
A ponieważ rozpoczął się Adwent, wspaniale było wysłuchać nauki o tym jak przygotować się na ten czas. Najbardziej poruszyły mnie słowa o ogrodzie, którym jest nasze życie. Nasz ogród został nam powierzony pod opiekę przez Ogrodnika i Właściciela, który gdy wróci pragnie zastać go wypielęgnowanym i kwitnącym. To zadanie na ten adwent- 20011 roku, tak czuwać i czekać aby mój ogród zawsze był gotowy na przyjęcie Właściciela, nie mogę spać, czas się obudzić!

br