Doskonałość faworków "Pani Jadzi" zależy od ilości wziętych żółtek. Bierze się tyle łyżek śmietany, ile żółtek.
1 żółtko
1 łyżka śmietany
mąki pszennej tyle, ile zabierze, aby ciasto po wyrobieniu nie było ani za twarde, ani za miękkie a dobre do wałkowania.
1 łyżeczka alkoholu.
Wałkować, wykrawać, smażyć, posypać cukrem pudrem i dzielić się z innymi smakiem, uśmiechem i życzliwością.
<<Przez sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, chrzest, Eucharystię i bierzmowanie człowiek otrzymuje nowe życie w Chrystusie. Ale, wszyscy o tym wiemy życie to nosimy „w naczyniach glinianych” (2 Kor 4,7), nadal podlegamy pokusie, cierpieniu i śmierci i z powodu grzechu możemy nawet utracić nowe życie. Dlatego Pan Jezus chciał, aby Kościół kontynuował swoje zbawcze dzieło także wobec swoich członków, zwłaszcza poprzez sakrament pojednania oraz namaszczenia chorych, które można połączyć pod nazwą „sakramentów uzdrowienia”....>> Oto fragment środowej katechezy Ojca Świętego o paschalnej tajemnicy Sakramentu Pokuty i Pojednania /więcej w PRZECZYTANO w sieci; za info.wiara.pl/ |
PSZENICA I CHWAST. To dobrze, że cierpimy czasem zarzuty i oskarżenia i że niektórzy źle o nas myślą, nawet jeśli staramy się i czynimy dobrze. To pomaga nam wyrobić sobie pokorę i nie dopuszcza do nas próżnego rozgłosu. Wtedy bowiem, kiedy ludzie nie doceniają nas i niedobrze o nas sądzą, usilniej szukamy naszego wewnętrznego świadka, Boga. Dlatego człowiek powinien opierać się wyłącznie na Bogu, aby nie musiał szukać nieustannie potwierdzenia siebie u ludzi. Człowiek dobrej woli, dopiero kiedy gnębią go pokusy albo złe myśli, pojmuje jak bardzo potrzebny mu jest Bóg i już wie, że bez Niego nie mógłby zdziałać nic dobrego." /T. A Kempis, O naśladowaniu Chrystusa, rozdział XII / To, co widać na zewnątrz mojego życia, to pszenica i chwast. Rację mają ci, co widzą we mnie chwasty. Pełno w moim życiu, w mej postawie, w moich słowach, w moim działaniu i jego braku, chwastów. Rację mają ci, co widzą we mnie pszenicę i chwalą Boga. Moje czyny, moja droga paschy, przemiany z tego, co jest starym człowiekiem w człowieka nowego, to kłos złotej pszenicy.
SŁUCHALIŚMY BOGA.
|