"Miłość nieskończona.. przymusza Cię do przyjścia do mnie i pozostania ze mną."

W dniach 28-29 listopada 2015 r. w Konstancinie-Jeziornej odbyło się XVI Sympozjum Instytutu Pallottiego: "Mistyczna droga Pallottiego cz I" .
Sympozjum zgromadziło rekordową liczbę osób - 240. Świadczy to, moim zdaniem, o dobrej, ciekawej tematyce, jak i o środowisku, które chce odkrywać, uczyć się, dzielić i milczeć przed Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie (Adoracja wieczorem do 24.00). Dobry czas. Tak było za każdym razem.
Tym razem zostaliśmy obdarowani dwoma "gratisami".
Pierwszym była obecność wśród nas Pani Donatelli Acerbi, Przewodniczącej Generalnej Rady Koordynacyjnej ZAK (po osobistym spotkaniu i przedstawieniu się, Donatella jako Włoszka wysunęła przypuszczenie, że może Iłżę założyli Rzymianie…).

Drugim była uroczystość złożenia Aktu Zaangażowania do ZAK przez 13 osób w czasie niedzielnej Eucharystii .

"Ach, Boże mój! Z uwagi na to, kim jestem ja, a Kim Ty jesteś, czuję się zmuszony mówić: "Odejdź ode mnie Panie, bom jest człowiek grzeszny!"
A w tej samej chwili muszę Cię prosić: "Przyjdź, Panie, nie zwlekaj". Podobny bądź do sarny i do jelonka, bo ani na chwilę pozostawać bez Ciebie nie mogę!
Równocześnie zaś, o Boże mój, nie mogę się powstrzymać od tego, by Ci nie wyrazić współczucia, gdyż miłość nieskończona, jaką od wieków kochasz mnie miłościwie, przymusza Cię do przyjścia do mnie i pozostania ze mną, by mnie uczynić z Sobą całym czymś jednym."
Św. Wincenty Pallotti

Kilka myśli:
Życie mistyczne, to głębokie życie duchowe, które prowadzi do zjednoczenia z Bogiem. To szczególne doświadczenie obecności Boga w życiu.
Głebokie życie duchowe, to rozwój wiary, nadziei i miłości, to świadomy akt wiary oddania siebie na służbę Bogu i człowiekowi.

Doświadczenie mistyczne jest dane do przetrwania kryzysu wiary, tzw. "nocy ciemnej", gdy "wszystko się wali" a trzeba trwać w tęsknocie za Bogiem, który się ukrywa.

Za św. Janem od Krzyża: "Jeśli chcę dojść.., trzeba mi iść po drodze, która mi się nie podoba".

"Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało, bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana." ( 1 Tes 5, 23 - I Nieszpory I Niedzieli Adwentu)

Pan doskonale, czyli całkowicie, nas uświęca swoim Miłosierdziem. Miłosierdzie - łac. misericordia - jest odpowiedzią Boga na biedę naszego ducha, duszy i ciała. Bieda, nędza, to po łacinie miseria ("Mizerna, cicha - nasza popularna kolęda). W tych dwóch wyrazach jest ten sam rdzeń.
Miłosierdzie Boga (współczucie, dobroć, litość) jest Jego odpowiedzią na mizerność naszego ducha, duszy i ciała, dzieliła się z nami Donatella.

I na koniec dla mnie prorocze słowo Boże na I tydzień Adwentu:
"A zwłaszcza rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli.  Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła!" Rz 13,11-12.

Teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu;
Teraz zbawienie jest bliżej, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli;
Teraz noc się posunęła;
Teraz przybliżył się dzień;
Teraz odrzućmy uczynki ciemności;
Teraz przyobleczmy się w zbroję światła.
Tu - w miejscu mego życia codziennego - w domu, w pracy, wśrod sąsiadów, we wspólnocie, w parafii.

Tu i teraz "miłość nieskończona.. przymusza Cię do przyjścia do mnie i pozostania ze mną".

gn