Chlubić się ze swego człowieczeństwa, poznać siebie i być poznanym,

oczekując, że Bóg zbawi mnie całą z duszą i ciałem.

Dlatego nie upadam na duchu, akceptując siebie całą,

bo Bóg mnie taką zaakceptował. Przyjmując ludzkie ciało, stał się jednym z nas:

cierpiał, znosił trudy, odczuwał pragnienie, udrękę, ból, radość i  szczęście.

Cud wcielenia sprawił, że stał się nam bliski, więcej, chciał nas 

uczynić takimi jakimi byliśmy na początku stworzenia - na swój obraz nas 

stworzył, podobnych Sobie.Tak więc - ''SŁOWO wzięło ciało z 

Dziewicy, przyjęło na siebie naturę ''starego człowieka'' czyniąc ją 

nową'' [Św.Hipolit]I. To jest właśnie Boże Narodzenie! Moje narodzenie!  

- staje się, kiedy zaczynam rozumieć [głęboko w sercu] Boży zamysł,

zaczynam świętować, celebrować i wielbić Boga, że dał mi udział w Swoim Bóstwie!

Dziękuję Ci Panie! Jak zawsze jesteś wielki!

Gosia Ch.