Polecamy
Kto jest online?
Naszą witrynę przegląda teraz 213 gości
Statystyki od 2015.02.06
| Wizyty | [+/-] | |
| Dzisiaj: Wczoraj: Przedwczoraj: | 73 190 137 | +53 |
| W tym roku: Last year: | 25095 93788 | -68693 |
Strona główna 
Wydarzenia minione Siejesz między skały. Co ci wyrośnie?
Wydarzenia minione Siejesz między skały. Co ci wyrośnie?
sobota, 10 października 2015 11:05 | 
Wpisany przez redakcja | 
| 
| 
Jesień, czas zbiorów, plonów nie tylko na polach, ale też w przydomowych ogródkach.
Każdy wie, że zbiera się to, co się zasieje. Sieje się do odpowiednio przygotowanej gleby na grządce.
"Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, (…) inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci."
Każdy rolnik, ogrodnik powie: To marnotrawstwo nasienia! Nic nie urośnie na kamolach!
Pytali zatem uczniowie Jezusa, co znaczy ten przykład?
"Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują." (Łk 8,1.4-5.11-12)
Ziarno wykiełkowało, co za radość. Każdej wiosny z uwagą przyglądamy się ziemi, czy widać już siewki. Późniejsze miesiące, z ich obfitością zieleni nie pomniejszą radości na widok zielonych drobiazgów.
A jednak uschło.
Jednym z powodów jest mała ilość gleby a duża kamieni. Młode korzonki nie mają miejsca na rozwój. "Słomiany zapał".
Drugim powodem jest susza. Roślinki zostały poparzone słońcem. "Sparzyłem się".
Pokusy mogą pochodzić z wewnątrz (gleba z kamieniami - niska samoocena, zniechęcenie), albo z zewnątrz (słońce - ośmieszanie, sprzeciw, deprecjonowanie).
Ewangelista Marek dopowie, że palącym słońcem Galilei jest ucisk i prześladowanie.
Wszyscy mówią: "z pokusą się nie dyskutuje, trzeba ją odrzucić".
Ale jest tak pożądana, tak trudno oprzeć się przed "słusznym gniewem", "nie daruję", "zabieram swoje zabawki"…
Ralph Martin w czasie spotkania w Lublinie (piałam tutaj - w pascha.net.pl)porównał dialog z pokusą do incydentu beduinów na pustyni.
Nadchodzi burza piaskowa. Beduini rozstawiają namioty, aby się schronić. Wielbłądy też boją się burzy, też chcą schronić się do namiotów. Wkładają najpierw nos a potem całą resztę. A jak już są w środku, to kopią, gryzą i chcą wyrzucić beduinów na zewnątrz w burzę. Żeby obronić swoje schronienie, beduin nie może dopuścić by łeb wielbłąda dostał się do namiotu. Bez miłosierdzia. Musi walnąć wielbłąda w nos.
Pokusę trzeba pokonać. Bez miłosierdzia. Walnąć ją w nos.
Odrzucać kamienie. Bez miłosierdzia. Uff...
gn
Każdy wie, że zbiera się to, co się zasieje. Sieje się do odpowiednio przygotowanej gleby na grządce.
"Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, (…) inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci."
Każdy rolnik, ogrodnik powie: To marnotrawstwo nasienia! Nic nie urośnie na kamolach!
Pytali zatem uczniowie Jezusa, co znaczy ten przykład?
"Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują." (Łk 8,1.4-5.11-12)
Ziarno wykiełkowało, co za radość. Każdej wiosny z uwagą przyglądamy się ziemi, czy widać już siewki. Późniejsze miesiące, z ich obfitością zieleni nie pomniejszą radości na widok zielonych drobiazgów.
A jednak uschło.
Jednym z powodów jest mała ilość gleby a duża kamieni. Młode korzonki nie mają miejsca na rozwój. "Słomiany zapał".
Drugim powodem jest susza. Roślinki zostały poparzone słońcem. "Sparzyłem się".
Pokusy mogą pochodzić z wewnątrz (gleba z kamieniami - niska samoocena, zniechęcenie), albo z zewnątrz (słońce - ośmieszanie, sprzeciw, deprecjonowanie).
Ewangelista Marek dopowie, że palącym słońcem Galilei jest ucisk i prześladowanie.
Wszyscy mówią: "z pokusą się nie dyskutuje, trzeba ją odrzucić".
Ale jest tak pożądana, tak trudno oprzeć się przed "słusznym gniewem", "nie daruję", "zabieram swoje zabawki"…
Ralph Martin w czasie spotkania w Lublinie (piałam tutaj - w pascha.net.pl)porównał dialog z pokusą do incydentu beduinów na pustyni.
Nadchodzi burza piaskowa. Beduini rozstawiają namioty, aby się schronić. Wielbłądy też boją się burzy, też chcą schronić się do namiotów. Wkładają najpierw nos a potem całą resztę. A jak już są w środku, to kopią, gryzą i chcą wyrzucić beduinów na zewnątrz w burzę. Żeby obronić swoje schronienie, beduin nie może dopuścić by łeb wielbłąda dostał się do namiotu. Bez miłosierdzia. Musi walnąć wielbłąda w nos.
Pokusę trzeba pokonać. Bez miłosierdzia. Walnąć ją w nos.
Odrzucać kamienie. Bez miłosierdzia. Uff...
gn